Дзермант аб міграцыйным крызісе: абвінавачанні ў адрас Беларусі проста смешныя
Аляксей Дзермант. Фота з архіва
24 верасня, Мінск . Вырашаць праблему міграцыйнага крызісу можна толькі сумеснымі намаганнямі сілавых ведамстваў, але еўрапейцы да гэтага не гатовы. Такое меркаванне ў эфіры “Альфа Радыё” выказаў палітолаг Аляксей Дзермант, са спасылкай на sb.by.
“Нядаўна з’явілася навіна аб тым, што ў Германіі былі затрыманы каля 200 мігрантаў. Хутчэй за ўсё, паўночнага маршруту: праз Літву і Польшчу да Германіі. Гэта азначае, што, нягледзячы на жудасныя дзеянні ўлад гэтых дзяржаў ЕС, усё роўна яны не могуць перакрыць міграцыйны паток, – адзначыў эксперт і параўнаў меры Польшчы і Літвы па стрымліванні крызісу на граніцы са спробамі патушыць пажар бензінам. – Гэты крызіс так не вырашыш. Будзе павялічвацца колькасць ахвяр, і пакуль яна не вырасце да дзясяткаў чалавек, еўрапейскія чыноўнікі нават не пачухаюцца нешта рэальна зрабіць”.
Паводле слоў Аляксея Дзерманта, праблема мігрантаў патрабуе сістэмнага вырашэння і супрацоўніцтва ўсіх пагранічных дзяржаў. “Польшча і Літва з-за палітычных прычын адмаўляюцца супрацоўнічаць з Беларуссю, а Беларусь адна не можа справіцца з міграцыйным патокам. Што б там ні гаварылі пра ўдзел Беларусі ў гэтым крызісе, зразумейце: адна дзяржава не можа арганізаваць з Блізкага Усходу транзіт на сваю тэрыторыю, а потым адправіць бежанцаў на Захад. Абвінавачанні ў адрас Беларусі проста смешныя ў гэтым плане, – упэўнены аналітык. – Дзейнічае наладжаная транснацыянальная сетка. Мы ў нейкі момант сталі кропкай прыцягнення. Інфраструктура па прыёме мігрантаў створана і ў Літве, і ў Польшчы, і ў Германіі. Гэта велізарны бізнес, які прыносіць вялікія грошы. Вырашаць праблему можна толькі сумеснымі намаганнямі сілавых ведамстваў, але еўрапейцы да гэтага не гатовы”.
Гаворачы пра санкцыйны націск Захаду на Беларусь, Аляксей Дзермант выказаў перакананасць, што ўсе санкцыі б’юць бумерангам па тых, хто іх увёў. “Мы яшчэ не ўяўляем маштаб эканамічных страт тых жа Літвы і Латвіі. Яны займаюцца бравадай, задаюцца. На самай справе вельмі сумніўна, што іх страты нехта будзе ў поўнай меры кампенсаваць. Зноў жа – разбурэнне інфраструктуры, партовых і лагістычных магчымасцей… Усё гэта сыходзіць з Прыбалтыкі вельмі надоўга, калі не назаўсёды. Потым аднавіць гэта будзе вельмі складана, – падкрэсліў палітолаг. – Літва настройвае супраць сябе ўжо ўсіх на Усходзе: і нас, і Расію, і з Кітаем у яе цяпер канфлікт на пустым месцы. Таму, на мой погляд, літоўскія эліты свядома вядуць сваю дзяржаву па няправільнай стратэгіі, якая ў выніку прывядзе да іх заняпаду ў доўгатэрміновай перспектыве. Яны разразаюць апошнюю артэрыю, якая звязвае з Беларуссю, якая сур’ёзна падсілкоўвала літоўскую эканоміку. І разлічваюць узамен атрымаць нешта ад ЗША і Бруселя. Але, на жаль, гэта разбурэнне – жыццёвая інфраструктура, магчымасці да развіцця будуць сур’ёзна падарваны”.